Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. Confecta res esset. Duo Reges: constructio interrete.
- Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
- Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?
- Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
- Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
- Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
- Bork
- Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
- Scrupulum, inquam, abeunti;
- Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
- Bork
- Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
- Restatis igitur vos;
- Restinguet citius, si ardentem acceperit.
Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;
Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Quid iudicant sensus? Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.
In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint.
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Sed nunc, quod agimus; Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Paria sunt igitur.
- Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.
- Quae sequuntur igitur?
- An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?
Nihil enim possumus iudicare, nisi quod est nostri iudicii-in quo frustra iudices solent, cum sententiam pronuntiant, addere: si quid mei iudicii est; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.