Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Praeteritis, inquit, gaudeo. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Duo Reges: constructio interrete. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;

• Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
• Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
• Cur id non ita fit?
• Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam
vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum
naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis
sumendam.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam
sempiternam?

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Non laboro, inquit, de nomine. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Quo igitur, inquit, modo?

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Sed fortuna fortis;

Nam quid possumus facere melius?

Bork

Haeret in salebra.

Hic ambiguo ludimur.

Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.

Explanetur igitur.

Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri.

Verum audiamus.

Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.

Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quo modo autem philosophus loquitur? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

1. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;
2. Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de amicitia, quam, si voluptas summum sit bonum, affirmatis nullam omnino fore.
3. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
4. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;
5. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.
6. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.